پاورپوینت غربالگری مرحله ای ناهنجاری های جنین به بررسی تست های سه ماهه اول و دوم، انواع تریزومی ها و روش های تشخیص سندرم داون می پردازد.

صرف نظر از نتیجه مثبت یا منفی غربالگری سه ماهه اول، آزمایش آلفافیتوپروتئین برای غربالگری نقص لوله عصبی جنین و سونوگرافی هدفمند هفته ۱۶ تا ۱۸ بارداری برای غربالگری ناهنجاری های اصلی درخواست می شود.
تستی که false positive بالایی دارد توصیه نمی شود چون هم مقرون به صرفه نیست و هم اضطراب مادر را زیاد می کند.
در تست ترکیبی ۱۵ درصد مادران در ریسک متوسط قرار می گیرند و نیاز به تست سه ماهه دوم پیدا می کنند.
اگر فردی فقط سه ماهه دوم را انجام بدهد، میزان مثبت کاذبش ۷ درصد است.
غربالگری سه ماهه اول بارداری مدنظر است زیرا حساسیت بیشتری دارد.
غربالگری سه ماهه دوم لازم نیست. توصیه به انجام آلفافیتوپروتئین در هفته ۱۶-۱۸ و سونوی هدفمند، انجام کوادمارکر، انجام تست های تشخیصی.
دو مارکر سه ماهه اول و ۴ مارکر سه ماهه دوم (NT اندازه گیری نمی شود). Detection Rate بالا است و false positive پایین (۴/۴٪) است. بنابراین در مناطقی که سونوگرافی دقیقی نداریم توصیه می شود.
اشکال آن: انتظار تا انجام سه ماهه دوم.
اگر با تست ترکیبی (دابل مارکر + NT) ریسک متوسط گزارش شود، کوادمارکر در سه ماهه دوم درخواست می شود.
مزیت: موارد پرخطر سندرم داون هم شناسایی می شود. میزان ارزش تشخیصی ۹۵ درصد و false positive حدود ۵ درصد است (۱۰ درصد بیشتر از تست ترکیبی قدرت تشخیصی دارد).
اگر ریسک در سه ماهه دوم بالا باشد، آمنیوسنتز توصیه می شود.
اگر سه ماهه اول مشکوک و سه ماهه دوم منفی بود، اقدام بعدی چیست؟ انجام سونوگرافی هدفمند مثل تمام موارد کم خطر (نوع مراقبت تغییر نمی کند).
کلاً توصیه به انجام غربالگری سه ماهه اول است زیرا شناخت زودتر و اقدام درمانی متنوع تر، امکان شناخت سایر آنومالی های شدید جنین را مهیا می کند.
در مورد چندقلویی، توصیه بیشتر انجام سونوی NT است.