این مقاله به بررسی دستورالعمل های ILO برای پیاده سازی سیستم های مدیریت ایمنی و بهداشت شغلی و نقش آن ها در کاهش حوادث و ارتقاء ایمنی محیط کار می پردازد.

پیشگفتار
حفاظت کارگران در مقابل بیماریها، امراض و حوادث ناشی از کار بخشی از وظایف سازمان ILO را در طول تاریخ تشکیل داده است. بیماریها و حوادث ناشی از کار در اثر بی توجهی نسبت به ایمنی و بهداشت کارگران بوجود می آیند. اولین هدف ILO افزایش شانس زنان و مردان برای دستیابی به کار مولد و شایسته در شرایطی: دارای آزادی، عدالت، ایمنی و احترام به حقوق بشر است. ما اینها را به عبارت «کار شایسته» خلاصه کرده ایم. کار شایسته، کار ایمن است و کار ایمن نیز عامل موثرو مثبتی برای رشد اقتصادی و تولید محصول می باشد.
امروزه پیشرفتهای تکنولوژیکی و وجود رقابت شدید بین صنایع، باعث ایجاد تغییرات سریعی در شرایط، فرایند و سیستم مدیریتی گردیده است. قانون گذاری در مورد پرداختن به این تغییرات و همگامی با رویایی در مورد خطرات جدید هر چند لازم است، ولی کافی نمی باشد.
سازمانها باید قادر به حل مسائلی که بطور پیوسته و مداوم در زمینه ایمنی و بهداشت رخ می دهد باشند و با استراتژی پویای مدیریتی، برای آنها راه حل مناسبی بیابند. در این مقاله دستورالعملهایی در زمینه ایمنی و بهداشت شغلی ارائه شده است.
این دستورالعمل ها بر مبنای توافقات بین ILO و ارکان سه گانه آن و سرمایه گذاران دیگر تهیه شده است. این سازمانها، توافق نامه ای بین المللی در مورد ایمنی و بهداشت شغلی را نیز که «استانداردهای بین المللی کار» نامیده اند، تدوین نموده اند. در نهایت، یک ابزار قدرتمند و بی همتا برای گسترش فرهنگ ایمنی در کار و حتی فراتر از آن حاصل شده است که سازمانها، کارگران، سیستم های ایمنی و بهداشت و محیط زیست از آن منتفع خواهند شد.
سازمان ILO خوشحال می شود که از تجربیات افراد در تدوین این دستورالعملها بهره مند شود. بی شک این دستورالعمل ها وسیله ای بسیار ارزشمند و کارآمد برای کارفرمایان، کارگران، شرکت ها و سازمانهای ملی و همه کسانی که نقشی در ایمن و سلامت کردن محیط های کاری دارند، می باشد.
مقدمه:
هم اکنون دولتها، کارفرمایان و کارگران دریافته اند که ایجاد سیستم های مدیریت بهداشت و ایمنی شغلی (OSH) نقش بسیار موثری هم در کاهش خطرات و هم افزایش راندمان تولید دارد.
این دستورالعمل ها در سیستم مدیریت OSH توسط سازمان بین المللی کار ILO بر مبنای توافقنامه های بین المللی بین بخش های سه جانبه آن تدوین شده است. این توافق سه جانبه اهرم های قدرت و انعطاف پذیری را برای گسترش فرهنگ ایمنی در اختیار سازمانها قرار می دهد. همچنین ILO توصیه هایی را در سیستم مدیریت OSH ارائه می کند که در آنها ارقام و ابزاره ای مربوط به حفاظت، ایمنی و بهداشت کارگران منعکس شده است.
در این دستورالعمل ها توصیه های عملی برای استفاده همه افرادی که در مدیریت بهداشت و ایمنی شغلی مسئولیتی دارند ارائه شده است. این توصیه ها قانوناً الزامی نیستند و برای جایگزین شدن به جای قوانین، مقررات و استانداردهای ملی پذیرفته شده در کشورها نمی باشند.
کارفرما مسئول سازماندهی و ایجاد ایمنی و بهداشت شغلی است و اجرای سیستم مدیریت OSH روشی سودمند برای انجام این وظیفه می باشد. ILO این دستورالعمل ها را به عنوان ابزار عملی برای خدمت به سازمانها و شرکت ها طراحی کرده و آن را وسیله ای برای بهبود مستمر اجرای OSH دانسته است.
1- اهداف
1-1- این دستورالعمل ها باید به حفاظت کارگران از خطرات و محدود کردن حوادث ناشی از کار، بیماریها، جراحات و مرگ و میرها کمک کند.
2-1 در سطوح ملی این دستورالعمل ها باید:
3-1- در سطوح سازمانی این دستورالعملها باید:
2- چارچوب ملی سیستم های مدیریت بهداشت و ایمنی شغلی
1-2- خط مشی ملی
1-1-2 یک یا چند سازمان کارآمد باید برای تنظیم، اجرا و بازنگری متناوب سیاست های منسجم ملی انتخاب شوند تا سیستم مدیریت OSH را در موسسات ایجاد کرده و سطح آن را ارتقاء بخشند و این کارها باید پس از مشورت با ارگانهای انتخابی از سوی کارفرمایان و کارگران یا افراد ذیصلاح صورت پذیرد.
2-1-2 سیاست ملی مدیریت OSH باید روشها و مبانی عمومی زیر را تنظیم و ایجاد کند:
3-1-2 با این نگرش در مورد اطمینان از انسجام سیاست ملی وبرنامه های لازم برای تحقق آن، شرکت های ذیصلاحی باید چارچوب ملی سیستم های مدیریت OSH را تدوین کنند تا:
4-1-2 یک شرکت ذیصلاح باید برنامه هایی اتخاذ کند و برای بازرسان کار ، شرکتهای فعال در زمینه OSH و دیگر شرکتهای دولتی و خصوصی، سازمانها و شرکت های مربوط به OSH مثل تولید کنندگان وسایل حفاظتی – بهداشتی دستورالعمل های فنی تهیه کرده وآنها را کمک وتشویق نماید تا سیستم های مدیریت OSH را بکار برند.
2-2 دستورالعمل های ملی
1-2-2 باید دستورالعمل های ملی بر مبنای مدل ارائه شده در فصل 3 و با توجه به شرایط و تجربیات ملی هر کشور در جهت کاربرد و اجرای سیستماتیک سیستم های مدیریت OSH نوشته شود .
2-2-2 باید بین دستورالعمل های ILO ، دستورالعمل های ملی و دستورالعمل های تطبیق یافته محلی ، تطابق و سازگاری وجود داشته باشد و برای ارتقاء و بهبود کاربرد مستقیم و یاغیرمستقیم این دستورالعمل هادر سطوح سازمانی انعطاف پذیری لازم وجود داشته باشد.
3-2 دستورالعمل های تطبیق یافته محلی
این دستورالعمل که نقطه نظرات ILO را منعکس می کند باید شامل عناصر کلی دستورالعمل ه
ای ملی بوده ودر طراحی آن ، بایستی شرایط خاص و نیازهای سازمان یا گروههای سازمان یافته را در نظر گرفته همچنین به موارد خاص زیر نیز توجه شود:
2-3-2 ارتباط بین چارچوب ملی سیستم مدیریت OSH (OSH-MS) و اجزاء ضروری آن در شکل 1 نشان داده شده است.
3- سیستم مدیریت بهداشت و ایمنی شغلی در سازمان
ایجاد ارتباط بین نیازهای رسمی OSH و قوانین و مقررات ملی در مورد بهداشت و ایمنی شغلی، مسئولیت و وظیفه کارفرما است. کارفرما باید قدرت راهبری قوی داشته و نسبت به اجرای فعالیت های OSH در سازمان نیز متعهد باشد و برنامه های مناسبی برای ایجاد سیستم مدیریت OSH تنظیم کند. این سیستم شامل عناصر اصلی مثل خط مشی مدیریتی – سازماندهی – برنامه ریزی و اجرا – ارزیابی و ارتقاء سیستم می باشد که در شکل 2 نشان داده شده است.
سیاست و خط مشی مدیریتی
1-3 خط مشی ایمنی و بهداشت شغلی
1-1-3 کارفرما باید پس از مشورت با کارگران و نمایندگان آنها ، سیاست و خط مشی OSH را تدوین کند که باید دارای مشخصات زیر باشد:
2-1-3 خط مشی OSH باید حداقل دارای مبانی کلیدی زیر باشد وتوسط افراد سازمان اجرا گردد.
نیازهای سازمان
فهرست مطالب:
پیشگفتار
مقدمه
۱٫ اهداف
۲٫ چارچوب ملی سیستم های مدیریت بهداشت و ایمنی شغلی
۱-۲- خط مشی ملی
۲-۲- دستورالعمل های ملی
۳-۲- دستورالعمل های تطبیق یافته محلی
۳٫ سیستم مدیریت بهداشت و ایمنی شغلی در سازمان
۱-۳- خط مشی ایمنی و بهداشت شغلی
۲-۳- مساعدت و همکاری کارگران
۳-۳- مسئولیت پذیری و پاسخگویی
۴-۳- ایجاد مهارت و آموزش
۵-۳- مستند سازی سیستم مدیریت ایمنی و بهداشت شغلی
۶-۳- ارتباطات
۷-۳- بازنگری اولیه
۸-۳- برنامه ریزی، ارتقاء و اجرای سیستم
۹-۳- اهداف بهداشت و ایمنی شغلی
۱۰-۳- پیشگیری از خطرات
۱۱-۳- کنترل و سنجش عملکرد
۱۲-۳- تحقیق و بررسی بر روی جراحات، ناخوشی ها، بیماریها و حوادث ناشی از کار و اثرات آنها برروی عملکرد بهداشت و ایمنی
۱۳-۳- ممیزی
۱۴-۳- بازنگری مدیریت
۱۵-۳- اصلاحات و پیشگیری
۱۶-۳- بهبود مستمر